gids en pagina overzicht


Voor het weergeven van de inhoud op deze pagina is een nieuwe versie van Adobe Flash Player vereist.

Adobe Flash Player ophalen



C. van Dijk & Zonen-Tilburg  Zoological Garden

VOGEL- EN DIERENGROOTHANDEL             BIRDS AND ANIMALS ENGROS

Bisschop Aelenstraat 24,     TILBURG   Telefoon 04250 -21930

         SINCE   1901

Cables: ZOOPARK TILBURG   Bankier: Amsterdamse Bank N.V. - Tilburg Giro 1075882

TILBURG'S DIERENPARK 

onder de familie van Dijk, zie ook 'geschiedenis'

Voor het weergeven van de inhoud op deze pagina is een nieuwe versie van Adobe Flash Player vereist.

Adobe Flash Player ophalen


voor grotediashow klik hier.

de firmarestaurantfamilieoverzichtvoetballen de Flamingo'sScotjes drumband
voeier
overzicht parkpark overzicht 1960de ontwiokkeling van het gebied door de jarenstart en home

In 1930 was er al sprake van een diergaarde in Tilburg. Van Dijk vroeg toen 0.20 cent entree om de collectie te bekijken. Er ontstond een strijd tussen Burgers en van Dijk die door Burgers gewonnen werd. Klik hier voor het overzicht: de strijd om de vergunning


De ingang van het Dierenpark circa 1948. Van l.n.r. Harrie van Dijk, Nico van Dijk, de heer Acooli een oude bekende uit Calcutta en Christ van Dijk. De oudste ingangfoto met van Dijks  tot nu toe.

 

Op de linkse kolom van de poort hing een plaatje met bushalte  van de Brockway lines bus. Deze bushalte verhuisde later naar de Delmerweg maar was toen al van de 'Stadsdienst Tilburg NV.' Op de Delmerweg stond ook altijd een frituurwagen.



Achter de poort staat nog geen kaartjes controle hek en de papagaaien staan allemaal rechts langs het wandelpad. Het kassagebouw (links in de poort)  waarvan de dakgoot net te zien is, is gebouwd in 1948. Daarvoor werden de kaartjes verkocht vanuit een raampje in het woonhuis. Als met slecht weer de kassa niet bezet was, kon je weleens zo doorlopen. De rotspartijen zijn het markantste deel geweest van het Tilburgs Dierenpark. Klik op de schitterende fotos voor een vergroting.



Acooli

 


Het berenplateau. Driekwartcirkel rotsen en ervoor een gracht van 3 meter breed. De toeschouwer stond op een heuveltje zodat de zichthoogte naar de beren gelijk en vrij was. Bruine Europese en later ook Grizzly beren.

 

Omdat beren goed kunnen zwemmen was de gracht ervoor 'droog'. Als de beren in de gracht sprongen was er een gang, die met een metalen schuif beveiligd was, en die liep door tot in een binnenkooi zodat ze veilig uit de gracht weg konden. Soms duurde het dagen voordat ze uit de gracht wilden komen (die lag vol met pinda's) en moesten ze zelfs met honingbrood gelokt worden.

 

Op sommige dagen  'schooiden' ze zoveel pinda's bij elkaar dat ze geen eten meer lustten. Het was een kunst om de pinda recht in zijn geopende muil te mikken. De pinda's werden door de cassière in zakjes gedaan en aan de kassa verkocht voor een dubbeltje.

 

De ongebrande pinda's, die moeilijk te krijgen waren,

smaakten nergens naar, maar toch... de beren kregen altijd minder dan de helft uit het zakje, de rest.....

 






1955
. Op basis van een taxatierapport van taxateur Sijlmans en de Ruiter wordt de huur van het park omgezet in een koop  De familie Burgers konden nu de hypotheek die zij in 1936 verwierven aan de Gemeente Tilburg terugbetalen.

Taxatierapport
Gemeente 1932

Roodkapje krijgt een opknapbeurt en zal generaties lang de meest gefotografeerde attractie zijn.

 


1960 Rechts van de ingang, eigenlijk rechts van de villa, heeft tot in de vijftiger jaren een zeer grote 'kruisweg' uitbeelding gestaan die later verhuisd is naar 'de Plancke Wammes' ook aan de Bredaseweg ter hoogte van Piusoord.  De foto is helaas niet groter beschikbaar.

 

 



In 1954 worden de eerste kleurenansichten verkocht en er is na de kaartcontrole een mooie rij met bloem- bakken en ara's gemaakt zoals op de ansicht is te zien.

Er is lange tijd, na sluiting van het park, een discussie geweest naar welke kant de twee witte herten bovenop de poort kijken. De ansichtkaarten in kleur verkochten erg goed. Ze werden gedrukt bij Spanjersberg. Later toen de drukprocedes naar offset verschoven kwamen er ook kaarten van andere drukkers. De kleurkaarten werden veel duurder dan de zwartwitte verkocht. Op de Makrplaats kun je ze nog steeds als verzamelobject kopen tegen een stevige prijs.

Bekijk de ansichtkaarten

 



Bekijk de wervings- folder van 1958 gedrukt bij drukkerij Henri Bergmans  uit Tilburg de pagina's gaan vanzelf om de 8 seconden verder wervingsfolder
Een zeldzame vondts: wervingsfolder 1964

 


Aftrekplaatjes (nu heten ze stickers) voor op de fiets of de auto waren ook erg gewild. Je moest ze met een spons natmaken om te kleven, dan de beschermlaag eraf halen. Hip in 1960.


Consumptiekaarten waren een geliefd gebruiksvoorwerp in de Tilburgse cafés en restaurants. Met de honderd- duizenden werden ze gedrukt en zelfs vanuit Rotterdam werden ze opgehaald. Deze aktie is gestopt vanwege het grote succes. De vraag was niet meer bij te benen



 

In de jaren 50 en 60 was het elk jaar vaste prik om rond Pasen een grote mailing te maken voor de reisbureaus verenigingen en VVV kantoren. De adressen werden ingekocht en kwamen binnen op lange lijsten. Deze adressen (soms meer dan 1000) werden met de typemachine overgebracht op enveloppen, adresbanden en etiketten naar gelang de categorie of de bestemming.

 

VVV 's kregen 10 folders, een affiche, introductiebrief en een recente 'prijslijst'. Die liet je niet in de folder drukken want dan was deze het jaar daarna  verouderd. Het was een heel karwei waar meerdere mensen een aantal weken werk aan hadden.

 

Toen er nog grote affiches gebruikt werden moesten deze in een koker worden opgerold, een brief erin en een adres erop.

Om de 2 a 3 jaar werd er een nieuwe folder ontworpen. Er werd ook een 'bordoap' ingezet. 

 

 

 

Het park had ook zeer mooie doorkijkjes. Hier een 'sfeer' foto uit 1965 van de Pony's in de kraal achter de speeltuin.

Dus tussen de achterkant van de bruine berenkooi en het parkeerterrein. De foto is gemaakt door Frans de Kok.

 

 

 

1963

Een  winterse sfeerplaat. Het hek langs de Waranda vanaf de leeuwenkooi. Links de kleine roofdier verblijven. Je kon tot op het parkeerterrein kijken

Dit was een 'dienst' pad.

 


 

 

Op de 10 hectare bos was een recht pad aangelegd van de Bredaseweg tot aan de spoorlijn met links en rechts zijpaden die steeds weer op het hoofdpad uitkwamen. Aan de westzijde, langs de Waranda, was  een 'dienst' pad waar je met de ponykar overheen kon rijden en zo de bezoekers niet hinderde. Aan de oostzijde was geen doorgang. (daar lag het bos van Diepen)

Lees meer.

 

Er was geen waterleiding, geen riool of elektra aangelegd in het park. Voor de afvoer werden steeds nieuwe en slimme oplossingen bedacht en er is menige 'beerput' gegraven. Achter de tijger kooi werd in een ondiepe put al het afval verzameld.

 

Achter de olifantenkooi lag een bijzonder grote hoop met olifantenmest.
 

De Dahliavereniging, die schuin tegenover aan de Bredaseweg zat, wilde deze mest  graag hebben. Nico van Dijk had ze uitgelegd dat Olifantenmest bijzonder krachtig was voor de Dahlia's. Jarenlang is deze opgehaald.

plattegrond

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er waren vijf wellen (waterputten) in het park, drie werden er bediend met een motorpomp en twee met een handpomp. Op de stallen en in het restaurant was een handpomp voor het water. In 1956 was de pomp op de stallen ook gemotoriseerd en kreeg het restaurant van daaruit water. De handpomp in het restaurant was er in 1968 nog.

 

In het magazijn bij de villa, waar de fazanten in de winter gehouden werden, bij de zeeleeuwen en in de rots van de IJsberenkooi waren motorpompen die in de winter erg veel problemen gaven.

 

Elke dag kwam de waterkar langs alle dierenverblijven en vulde daar de drinkbakken en de voorraadtonnen.