Pietje verteld verder;

1964

Onze auto’s VW bestelbusjes waren in onderhoud bij garage Naaikens aan de Molenstraat, nu de Veldhovenring. Daar werd ook getankt. Er waren weken dat we wel 13 keer in de week, meestal ‘s nachts naar Schiphol reden. Er was er was bijna geen of geen verkeer op de weg. We hadden een speciaal stokje in de auto dat we tussen het dashboard en het gaspedaal klemden en  dat er pas bij de brug over de ringvaart bij oude Schiphol afgehaald werd. (Ouderkerk). In precies veertig minuten reden we van Tilburg Naar Schiphol gewoon dus plankgas. Garage Naaikens  was er goed mee.

Dus bij Naaikens waren we kind aan huis.

De benzine die onderweg getankt werd moest je bij Fons van Dijk (de boekhouder) declareren. We hadden onze eigen rekeningboekjes van de diverse benzinestations  in de auto liggen (dat kostte natuurlijk een tientje), maar we konden zelf de bonnetjes bij ome Fons inleveren…De firma snapte niets van het grote benzineverbruik en dus moesten we weer naar garage Naaikens en dan werden de kleppen weer gesteld of de bougies vervangen of een nieuwe carburateur.

Op een bepaald moment moest er een jong olifantje opgehaald worden op Schiphol. Het vliegtuig was erg vertraagd en kwam pas midden in de nacht aan. Na vele uren wachten werd het eindelijk door de douane vrijgegeven. Het paste net in de berenbus als je er eerst een bovenlat afsloopte. De bus trok voor geen meter meer door de zware belasting en je moest echt heel voorzichtig met het gas spelen om op snelheid te komen. Bij teveel gas hoorde je de motor sputteren. Onderweg naar huis kreeg je bij Utrecht een  scherpe bocht naar rechts die lang aanhield dus we helden  behoorlijk over met die olifant achterin.

Plots zagen we een wiel over de weg stuiteren van ons weg en de auto begon te slingeren maar begon naar rechts over te hellen..... heel langzaam remmen en stoppen. Ons linker voorwiel was er af gelopen. We hebben hebben het wiel niet meer teruggevonden (het was aarde donker). We waren blij dat we er levend vanaf kwamen en ook het olifantje mankeerde gelukkig niks.

We zijn toen met drie wielen heel voorzichtig naar huis kunnen sukkelen dankzij het tegengewicht van het olifantje.

Tja in die tijd werd er niet zou nauw gekeken zoals gezegd er waren snachts geen of maar weinig autos op de weg. Bij nader onderzoek, bij garage Naaikens, bleek dat een leerling monteur vergeten had om de bouten van het linkervoorwiel te borgen, dus wel losjes  maar niet vast aangedraaid.