gevaarlijk Afrika

de avonturen van Pietje in Afrika 

(P.C.A. van Dijk 1.1.7.4)

deel 1

Kampala Oeganda april 1966                                                                        
 

Het was in de tijd dat onder Idi Amin er een burgeroorlog was in Oeganda. Dus voor het trouwen van onze Qriel (Q.F.M.1.1.73), ik heb nog Colobusapenvellen voor hem meegebracht…

In Entebbe bij Tom Mann  zou ik dieren moeten verzamelen voor onze pa…Het huis van de familie Mann stond direct aan het Victoriameer (wat overigens beter een zee genoemd kan worden zo groot is het).We gingen vissen op de blauwe Nijl... ....en dat is op zich al een heel gebeuren. Met het vliegtuig er naar toe… en met een redelijk grote roeiboort de Blauwe Nijl op.

We vingen een of twee vissen(nijlbaarzen) en dan moet je niet denken die haal ik wel effe binnen, nee niet dus. Je hebt beet en je slaat aan, en je moet je verrekus  moet vasthouden.. je wordt met de boot en al  naar die vissen toe getrokken zo sterk zijn ze.  3 Nijlbaarsjes gevangen samen 150 kilo, is haast niet te geloven maar we hebben de vissen verkocht aan een exclusief hotel en volgens Tom Mann waren we daardoor uit de kosten. Een schitterende en enerverende ervaring....... heel erg spannend.

Wat ook spannend  was is het volgende..In het Victoria meer leven nijlpaarden (dit zijn  naar zeggen de gevaarlijkste dieren in Afrika).  Tom had me al eens een jeep laten zien (nsu) die door een eenzaam nijlpaard was aangevallen daar zaten behoorlijke deuken in. De nijlpaarden die alleen zijn, zijn het gevaarlijkst  want die zijn van de kudde verstoten en agressief.

Toen ik ongeveer twee weken daar was, nadat we giraffen oliofanten e.d.  hadden gevangen (ik kan hier een boek over schrijven. In het maandblad van het dierenpark staan zulke verhalen ook), kwam er een Duitse professor (Herr. Prof. Dr.Klöss) op bezoek en die was ongeveer 75 jaar oud en zou o zo graag kikkertjes verzamelen voor een of  ander onderzoek in Duitsland.

Tom Mann zei als je kikkers wilt verzamelen moet je dat 's nachts doen want dan zitten ze op en tussen de stenen aan de oever van het meer, maar ik heb geen tijd nu vraag Peter maar, hij weet waar het is en kan goed met de jeep overweg.

Zogezegd zo gedaan dus….maar 'S NACHTS IN HARTJE AFRIKA in the middle of nowhere..je ziet niks zoooo donker..

Maar goed wij tweeën op pad, en ik moet zeggen het was best spannend en voorwaar we vingen plenty kikkertjes en werden steeds enthousiaster....de tactiek was om ze met een zaklantaarn te zoeken en dan het licht te bevriezen, dan bleven ze stil zitten.  

We waren een halfuurtje bezig toen we naast ons wat water hoorden kolken en vanzelfsprekend  richt je dan je zaklantaarn daarop (stikkedonker) Het water begon te borrelen en opeens verscheen daar een reusachtige kop van een nijlpaard met zijn bek open en wij schrokken ons het apezuur. (de professor niet want die had het verhaal van Tom over eenzame Nijlpaarden niet gehoord dus die wist van niks)

In eerste instantie sta je stokstijf stil zodat het nijlpaard je niet ziet..maar helaas onze professor vond het zeer interessant  en bleef maar met zijn licht schijnen..

Het nijlpaard kwam  uit het water naar ons toe en ik zeg (in mijn beste Duits) 'we mussen wegwesen' maar de professor had daar geen oren naar (of hij verstond me niet). Dus ik trok hem aan zijn mouw (het nijlpaard kwam steeds dichterbij) en ik ging vast  richting jeep lopen.